Örf ve adetlerimize saygı duyacağıma söz veriyorum

Merhaba sevgili okurlar;

Beni bilen bilir. 'Gelenek görenek' denen şeylere hiç anlam verememişimdir.

Hiç bir zaman en büyük hayalim sanki tüm kadınların en büyük hayaliymiş gibi dikte edilen "o beyaz gelinliği giymek" olmadı. Hiç bir zaman hiç bir objeye olmadık manalar yüklemedim. En büyük hayalim 'pembe panjurlu' bir evde saadet içinde kocama yemek yapmak olmadı.

Küçüklüğünde mahalle maçlarında oynayıp, büyüdüğünde şantiye şantiye dolaşan birinden "evli mutlu çocuklu" tribi bekleyemezsiniz herhalde.

Sizin o pembe panjurlu dediğiniz ev taşıyıcı sistemi betonarme karkas olan bildiğimiz konut binası işte. Her neyse, bu sefer bu işin içinden öyle kolaylıkla sıyrılamamıştım.

Valide-i sultani hazretlerinden işittiğim "Sus! Hem örf adet bilmezsin hem bana iş öğretirsin. Bu mendil sepeti hazırlanacak. Git çorap, havlu al. Bu mendili de işlettir gel" azarıyla birlikte bu ızdıraplı sürece dâhil edilmeye çalışılıyordum.

Oysaki böyle saçma sapan şeylerin yapılmasını istemediğimi, yapılacaksa da dâhil olmayacağımı önceden beyan etmiştim. Fakat annem beni mabadına bile takmamış, iğne oyalarından havlulara tülbentlerden türlü ponçiklere kadar kullanmayacağım bir ton ıvır zıvırı sepetleme sürecine dâhil etmişti.

Çevrem 'kına gecesi' hayaliyle yanıp tutuşuyor, orama mı yaksam burama mı sürsem gibi ulusal sınırları zorlayan dertlerden yakınıyordu. Şahsıma devamlı olarak "ne giyeceksin?" "saçın nasıl olacak?" "ne ikram yapacaksınız?" "ne zaman yüzük takacaksınız?" gibi her biri ayrı dallarda Pulitzer'e aday sorular soruluyordu.

Bununla da kalmayarak kendisinde "benim hayatımla" ilgili söz hakkı bulan herkes "e takıverin artık şu yüzükleri çocoouum" gibi yorumlar yapıyordu. Ve evlilik tarihini öğrenmeye çalışıyorlardı.
Neyi neden yaptığını sorgulamamış pek çok insan onların izinden onları takip etmemi istiyordu. 'Çeyiz serme' denen ve şahsım adına gereksizce bulduğum türlü eylemlerin hedef ismi yapılmaya çalışılıyordum.

Kimin ne eşyası varsa kendinedir. Ayrıca herkesin tuttuğu da kendinedir. Bunlar çok mühim şeylerdir. Dolayısıyla iş bu yazıyla tüm bu sürece azimle sabredeceğime, örf ve adetlerinize saygı duyacağıma ve keyfini çıkarmaya çalışacağıma söz veriyorum.

Arz ederim.