Uçakta Bildiğim Tüm Duaları Okudum

İl genel meclisi üyeliğim sırasındaki çalışmalarımızda zaman zaman seminerlere katılıyorduk. Yine bir seminer için çalışmalar başlamış ve seminer yeri belirlenmişti. Karadeniz bölgesine gidilecekti. 2011 yılında yaklaşık 1 hafta sürecek bir seminerdi. Kara yoluyla gidiş geliş zahmetli ve uzun olacaktı bu yüzden hava yoluyla seyahat tekme uygun görüldü.

Havaalanına geldiğimizde ben korkmaya başladım. İlk kez binmiyordum uçağa fakat yine de tedirgin oluyordum. Heyecanımı Yakın arkadaşım, kadim dostum Erol Soyuer fark etmiş olacak ki bana hikâyeler anlatıyor dikkatimi başka yöne çekmeye çalışıyordu.

Neyse bekleme süremiz bitti ve uçağa geçtik. Uçakta vali yardımcıları, bürokratlar, daire amirleri ve 100'ün üzerinde il genel meclis üyesi bulunuyordu.

Erol Soyuer daha çok korkmamam adına beni cam kenarına oturtmadı. Hiç ses çıkarmadan kabul ettim. Ama benim endişem hala geçmemişti.

Uçak hareket etmeye başladığında ben bildiğim bütün duaları okumaya başladım ve kendimi çok sıkıyordum. Duaları sesli okumaya başladığımı bir süre sonra fark ettim ve herkes bana bakıyor. Bir ara gözlerimi açtım ve adını şu an hatırlayamadığım il genel meclisinden bir arkadaşla göz göze geldik. Gülmeye başladık. Bana "korkma Adnan. 1,5 saate ineceğiz. Sıkıntı yapacak bir şey yok"dedi. Ve ekledi. Çekinmene de gerek yok senin gibi bir sürü insan vardır bu endişeyi yaşayan dedi.
Erol Soyuer de destek olmuştu. İyice gevşemiştim. Yaklaşık 2 saat süren yolculuğun ardından havaalanına iniş yaptık. Geri dönüşte daha sakin olacağımdan emindim.